آموخته های کرونا در ابعاد فردی و اجتماعی و تاثیر آن در جهان

ویروس کرونا در ابعاد فردی و اجتماعی، آموخته‌های متعددی را برای بشر به همراه داشته است. درک ارزش و اهمیت ارتباطات اجتماعی، خانوادگی، آیین وسنن، مناسک، محبت‌ها و حمایت‌های اجتماعی در هر یک از فضاهای عاطفی و هیجانی از مهمترین آموخته‌های این رویداد برای بشر بود. استفاده از راهکارهای جایگزین نظیر بهره‌گیری از فضای مجازی و رسانه‌ها به منظور آموزش و همچنین تغییر نگرش برخی از اقشار جامعه در باره آسیب‌های فضای مجازی نیز با بروز این بحران متجلی شد. برخی شیوه‌های آموزشی مستلزم تغییر و اصلاح است و در حال حاضر دسترسی دانش آموزان به تلفن همراه، تبلت و اینترنت در محیط‌های آموزشی و منازل برای ادامه تحصیلات زمینه‌ساز این تغییر در عرصه آموزش بوده و این مهم نیز با شیوع این بیماری مورد توجه قرار گرفت. تغییر و تحول در شرایط طبیعی (که اخلاق و ارزش‌های اخلاقی هم آن را نکوهش می‌کند) موجب بروز برخی پیامدها و درگیری‌های انسان با زمین می‌شود. با شیوع این بیماری، بشر با حداقل دانش و اطلاعات در حوزه انسانی روبه‌رو شد و این مهم نیز از آموخته‌های ویروس کرونا به بشر بود. با شیوع کرونا بشر همچنین دریافت که گاه در مواقع بحران توان تصمیم‌گیری برای اداره شرایط را نداشته و تصمیمات آزمایشی – خطایی می‌تواند سبب بروز آسیب‌های شدیدتر باشد. ویروس کرونا که این روزها جامعه بشری را با تخریب زیرساخت‌های اقتصادی، تعطیلی کسب وکارها، تشدید فقر و تلفات انسانی روبه‌رو کرده، به اعتقاد کارشناسان، آموخته‌های ارزشمندی را نیز برای بشر به ارمغان آورده است. ۲۹ بهمن ماه ۹۸ بود که با انتشار خبر مرگ دو بیمار با علائم تنفسی در یکی از بیمارستان‌های شهر قم، کشور با ابهاماتی درباره ورود ویروس کرونا به ایران که دی ماه ووهان چین را درگیر کرده بود، روبه‌رو شد. ویروسی که شاید آن روزها هرگز تصور نمی‌شد، انسان قرن ۲۱ را همچون طاعون عهد باستان درگیر کند اما مرگ یک نفر در ۳۰ بهمن ماه به دلیل ابتلا به این ویروس، به تایید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، افزایش شمار مبتلایان در ماه‌های پس از آن و رشد روزانه تعداد جانباختگان در سراسر دنیا، به بشر نشان داد که انسان امروز نیز شاید به‌مانند انسان دهه‌ قبل از میلاد ناتوان است. ویروسی که به اعتقاد برخی صاحبنظران دانشگاهی بار دیگر قدرت مطلق آفریدگار را به جامعه بشری یادآوری کرد و با وجود خسران در عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی، بهداشت و سلامت، آموخته‌های متعددی را نیز برای انسان داشت که شاید تا پیش از این هرگز به دست نمی‌آمد. «داشتن همدیگر» یک عامل موثر برای درک احساس خوشبختی و سعادت است و این احساس ضرورتا با دستیابی به قدرت و ثروت حاصل نمی‌شود. بنابراین فهم منافع معنوی کنار هم بودن نیز بیش از ارزش منافع مادی در دوران شیوع کرونا متجلی شد. افزایش اتحاد و انسجام اجتماعی در رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای کاهش آثار و تبعات مخرب این بحران به عنوان ماحصل کرونا به جامعه آموخت، با افزایش اتحاد و همدلی از هر بحران طبیعی، اجتماعی و زیست محیطی می‌توان به سلامت گذر کرد. مواجهه با بحران کرونا در حقیقت مبارزه برای تداوم زندگی بود و بر این اساس افزایش تاب‌آوری اجتماعی را نیز باید یکی از مهمترین نتایج مقابله با این بیماری تلقی کرد. امروزه در اقصی نقاط کشور (مناطق محروم، حاشینه‌نشین و…) اصول بهداشتی به منظور مقابله با کرونا رعایت و بی‌شک افزایش سطح بهداشت در هر جامعه ارزشمند و با کاهش بیماری و مرگ ومیر همراه است. کاهش استفاده از پول کاغذی در معاملات روزمره همچون پرداخت کرایه تاکسی نیز در دوران بحران کرونا مورد توجه قرار گرفت که بی‌شک در افزایش سطح بهداشت عمومی و سهولت کار هم اثرگذار است. برقراری ارتباطات اجتماعی بدون دیدارهای حضوری، از طریق تلفن و فضای مجازی که با کاهش هزینه‌ و آمدوشدها همراه است نیز از دیگر آموخته‌های کرونا به شمار می‌رود که می‌تواند با گذار از این بحران هم تداوم داشته باشد. همنوا شدن برخی اقشار جامعه نظیر سالمندان با جوانان در یادگیری تکنولوژی و استفاده از فناوری‌های روز دنیا هم در دوران شیوع کرونا اتفاق افتاد. باید در لحظه زندگی کرد؛ شرایط امروز می‌تواند به مانند فردا نباشد. داشته‌های امروز، مهر و محبت‌، دوستی‌ها، ارتباطات اجتماعی، خانوادگی، دوستانه و… را باید امروز قدردان بود و این مساله نیز شاید از مهمترین آموخته‌های کرونا به بشر در سراسر جهان بود.

گردآوری: آرزو جمالوندی