در عصری که فضای مجازی جایگاه ویژه ای در ساختار زندگی خانواده ها پیدا کرده است در جهت به حداقل رساندن آثار سوء آن نیاز به آموزش دو چندان شده است. هرچند خواسته یا ناخواسته بایستی پذیرفت دنیای مجازی با فراز و فرود ها و معایب و محاسنی که دارد جزء لاینفک زندگی است و در حیطه های مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و… نمی توان منکر نقش ارزنده آن در سهولت انجام امور شد اما خدمات ارزنده ای به بشر نموده است. تا جایی که اکنون نبود و نقصان در فضای مجازی به عنوان یک بحران آسیب زا تلقی می شود و شاید انسان امروزی با وقفه در فضای مجازی نه تنها آزرده خاطر شود بلکه نتواند جایگزینی برای آن پیدا کند. با وصف این همه امکاناتی که فضای مجازی در زمینه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و… به ارمغان آورده است اما سنتها را کم رنگ نموده است و این کم رنگ شدن سنتها آسیبهای اجتماعی زیادی را به همراه دارد. زیرا افراد در این بحبوبه به نوعی دچار تعارض می شوند و همینطور این تغییرات حاصل گذار از سنت به مدرنیته شدن سریع مخصوصا در نسل جوان تعارضات را افزون نموده است. در واقع جوانان و نوجوانان امروزی دچار نوعی سردرگمی شده اند از طرفی فرهنگی که خود و پیشینیانش با آن انس گرفته اند نمی توانند رها کنند و از طرفی دیگر تکنولوژی امروزی او را احاطه کرده است و برخلاف میلش بایستی با این وضعیت جدید خود را سازگار کند. اما این سازگاری که در واقع تغییرات فرهنگی و اجتماعی می باشند نیازمند گذر زمان بوده چرا که تغییرات فرهنگی و اجتماعی در کوتاه مدت شکل نمی گیرند و تطابق پذیری سریع امکان پذیر نیست. لذا به نظر می رسد برای به حداقل رساندن این تعارضات لازم است در زمینه مهارتهای مقابله ای و مهارتهای زندگی برای مقابله با این دوگانگی و جلوگیری از مخاطرات آن آموزش های عمومی در دستور کار دستگاهها و ارگانهای مرتبط قرار گیرد در غیر اینصورت و مسلح نکردن افراد بخصوص قشر کودک و نوجوان به روشهای مقابله ای در آینده آسیبهای اجتماعی بیشتر رخ نمایان می نمایند و آن وقت است همانند کودکی که در دوران کودکی تربیت نشده باشد افراد در بزرگسالی قابلیت تربیت شدن را ندارند و نمی توان آسیب های اجتماعی را کنترل کرد.
• غلامرضا میرزایی
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0