ایستادگان در غبارِ دیروز و امروز را دریابید

کشور ایران سوای داشتن اقلیم خشک و نیمه خشک، به خاطر همسایگی با چندین کشور همسایه که اقلیمی مشابه دارند در یک دهه اخیر همواره جدال نفس گیری با گردوغبار داشته است. تغییرات اقلیمی، خشکسالی های پیاپی، سدسازی های غیرعلمی و غیرضروری، عدم رعایت حقابه رودخانه ها در پایین دست سدها و فرسایش خاک که محصول اقدامات انسانی است فعالیت گردوغباررا درچند سال اخیر خصوصاٌ در استانهای غرب کشور شدت بیشتری بخشیده است. در سال های اخیر جنگل های زیادی در سرزمین ما خصوصاٌ در فصل تابستان طعمه حریق شدند و بیشتر تالاب ها و رودخانه های کشور به سمت خشک شدن پیش می روند، افزایش آلاینده های صنعتی نیز مزید بر علت شده اند تا هر روز شاهد گسترش بیابانها در کشور باشیم. با گسترش بیابانها، فرسایش بادی در قالب گردوغبار، علاوه بر تهدید فرسایش خاک منجر به ایجاد ریزگردها می شوند.
از خیز ناجوانمردانه گردوغبار کشورهای عربی همسایه به سمت استانهای غرب کشور و در نهایت سرایت آن به بقیه نقاط زمان زیادی می گذرد؛ اما در این مدت مسوولان کشوری در پی چاره ای اساسی برای ریشه کنی یا به حدأقل رساندن این معضل بزرگ نبوده اند و اگر اقدامی صورت گرفته در حد برگزاری همایش ها و رایزنی های بی نتیجه و در نهایت به تعطیلی موقتی یک روزه و نیم روزه و… ختم شده که اینها فقط به عنوان مسکن های موقتی عمل کرده و قطعا هیچوقت کارساز نبوده و نخواهند بود و از این طرف این مردمان بی پناه غرب کشور هستند که همیشه درگیر بدترین شرایط آب و هوایی و دست و پنجه نرم کردن با غبار نفس گیر بوده اند.
ساکنان غرب کشور همان مردمانی هستند که نامزدهای انتخاباتی در وعظ و خطابه های قبل از برگزاری انتخابات غیور و شهیدپرور و مرزدار خطابشان می کنند و وقتی که به سلامت به سرمنزل مقصود می رسند آن سلحشوران مرزدار و خواسته های به حقشان را به بوته فرآموشی می سپارند.
مسوولین گرامی این مردم همان مرزداران هشت سال جنگ تحمیلی هستند که جان و مال و ناموسشان فدای استقلال این سرزمین شد تا امروز شما با فراغ بال بر مسند مراد تکیه زنید، انصاف نیست با دیدن دردها و رنجهای این مردمان خط شکن که مسیر رسیدن به اهدافتان را برایتان هموار کردند، ککتان هم نگزد.
مسوولان برگزیده در کارزارهای انتخاباتی از صدقه سر ایستادگی این مردم به اینجا رسیده اند آسایش و رفاهشان را مدیون سعه صدر این سینه های غبار گرفته هستند.
امید اینکه اندکی به خود بیایند چراکه فردای قیامت در مقابل هر سرفه زدن این مردمان، از خرد تا بزرگ باید جوابگو باشند.
غرب کشور مردمان غیور دیروزند و امروز نیز با وجود ناملایمات و تورم و بیماری و… باز در این غبار نفس گیر پای آرمانهایشان ایستاده اند و از تعهدشان نسبت به نظام و انقلاب ذره ای کم نشده است.
مسوولان و نمایندگان آنها در مجلس نباید با عملکردشان امید را از این مردم دلیر بگیرند، بلکه باید با رفع حل معضل گرد و غبار التیامی بر سینه های مالامال از رنجشان باشند و قلبهای شکسته را ترمیم کنند تا دوباره خون امید در رگهایشان جریان پیدا کند.
این کشور بسان آن کشتی است که اگر یک گوشه آن سوراخ باشد بقیه ساکنان کشتی غرق می شوند قبل از اینکه کل کشور به خاطر گردو غبار خودی و غیر خودی از پای درآیند باید چاره ای اندیشید.
از طریق اقدامات بیابان زدایی و کاشت درخت در مسیر باد و جلوگیری از فرسایش خاک و… در داخل و همچنین رایزنی های نتیجه بخش در سطح فراملی قبل از وقوع یک فاجعه، این واقعه را علاج کنید و این ایستادگان در غبارِ دیروز و امروز را، دریابید.

• پروین صمیم نیا