بودجه به نرمی باران های پاییزی و زمستانی/ نه مثل باران های بهاری!!

در قدیم الایام به کارهای احساسی و افراد احساسی برچسپ ابر بهاری می زدند که گهی تند و گهی کند و گهی اندک و گاهی فراوان می بارد.
می گفتند مثل ابر بهاران نباشید که گاهی بر یک نقطه زیاد و گاهی بر نقطه دیگر نمی بارد.
غرض از این مقال راه اندازی سامانه هواشناسی و تحلیل بارش نیست؛ بلکه وام گرفتن از ضرب المثل های عامیانه برای جا انداختن مطلبی است که این روزها ذهن خیلی ها را درگیر خویشتن ساخته است.
از آنچه خبر می آید چنین به گوش می رسد که اعتباری میلیاردی در اختیار نمایندگان مجلس شورای اسلامی است که به تشخیص اولویت بین مناطق حوزه انتخابیه و هر طور صلاح بدانند توزیع می کنند.
استدلال شان آنست که اگر به سرکشی حوزه ای رفتند دست شان پی وعده پر باشد و چیزی کم نیاورند از فلان مدیر…
اما این روش بودجه ریزی و هزینه های آن دارای اشکالات جدی است که امید می رود توسط خود مجلس شورای اسلامی اصلاح گردد.

اولا با این همه حجم کار نمایندگی و شرکت در جلسات و کمیسیون و فراکسیون و بعد نظارتی و مراجعات مردمی چگونه می توان درست تشخیص داد که فلان پروژه اولویت دارد؟
اگر مراد بازدید میدانی است آیا همه نقاط مورد بازدید نمایندگان قرار می گیرند و همه نیازها احصا می شود؟
از کجا مشخص که نهر کشاورزی فلان آبادی که جمعیت کمتری دارد و روستا در مسیر جاده نیست مورد توجه نمایندگان باشد و جایش را به یک روستای پرجمعیت ندهد که در مسیر است و قدرت رای آوری بعدی را تسهیل می کند؟!
از کجا مشخص که عده ای که توان مطالبه گری ندارند و بی کس و دست می باشند سهمی از این اعتبارات نصیب شان شود؟!
اینکه نیاز و اولویت را چه کسی تشخیص می دهد بحث جدی است….
اگر به سادگی یک بازدید اعتبارات توزیع می شود پس این همه کارشناس بودجه در ادارات و سازمان برنامه و بودجه برای چیست؟
یکبار دیگر تقدم عدالت بر جود را از دیدگاه امام علی علیه السلام بخوانیم و قوانین و مقررات و عملکردها را بر آن تطبیق دهیم.
یکبار دیگر معادله قدرت و در اختیار داشتن منابع و استمرار درون قدرت خود را با این ابزار مورد واکاوی قرار دهیم؛ آیا آنقدر همه ظرفیت درونی دارند که از این منابع در اختیار خدای ناکرده به نفع استمرار قدرت خود استفاده نکنند؟

حالا که آب ریخته و اعتبارات توزیع شده برنمی گردد؛ لطف کنید میزان و محل توزیع اعتبارات را ریال به ریال در اختیار مردم قرار دهید….
مردمی که شما را به عنوان وکیل انتخاب کرده اند حق دانستن دارند.

لطف کنید به روستای پدری ما هم بروید…
دستان پینه بسته دهقانان بهر لایروبی نهر سنتی به تماشا بنشينيد…..
آنجا خبری از کانال کشی کوچه های طرح هادی نیست…
مادران آبادی تلاش خودشان را برای افزایش جمعیت کردند که گاهی تعداد زایمان های آنها عدد دو رقمی هم شد…
آنها جملگی در مسیر اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی هستند منتهی جاده شان در مسیر نیست….
به تعداد رای شان نگاه نکنید به آه آنان توجه کنید…
فکری به حال نهر آب شان کنید…..

✍ محمد رستمی فعال فرهنگی