کتاب برای آگاهی بخشیدن، دانایی و درست اندیشیدن است نه پر کردن دکور منزل و کلاس گذاشتن با آن!

این روزها که نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در حال برگزاری است لازم است که نکاتی را در خصوص فرهنگ کتابخوانی در جامعه عنوان کنیم.

بر همه روشن است که متاسفانه فرهنگ کتابخوانی در جامعه ما وضعیت مطلوبی ندارد، این مهم حتی در بین قشری چون دانشجویان که قشر علمی و دانشگاهی ما را تشکیل می دهند هم با استقبال روبرو نیست.

متاسفانه فرهنگ کتاب و کتابخوانی جایی در بین خانواده ها و حتی نظام آموزشی ما ندارد، دانش آموزان و دانشجویان ما به زور کتاب‌های درسی خود را هم می خوانند چه برسد به غیر درسی!

چرخیدن در فضای مجازی و ساخت کلیپ های بی محتوا برای جذب فالوور بسیار مخاطب دارد تا خواندن کتاب حتی برخی ها در منزل یک قفسه بسیار شیک و گرانقیمت کتاب را طراحی و نصب می کنند اما نه برای خواندن کتاب بلکه برای نگهداری و کلاس گذاشتن، کتابخانه ای که هیچوقت هیچ کتابی از آن خوانده نمیشود و تنها برای پر کردن دکور و ادای امروزی بودن است.

جالب اینجاست که با کتاب‌ها برای امروزی نشان دادن خود کلاس میذاریم اما دریغ از یک صفحه کتاب خواندن، یعنی می‌دانیم کتاب خواندن خوب است اما فقط ادای خواندن را با ساخت قفسه کتابخانه در می آوریم، حتی برخی ها تنها به اسم جذاب یک کتاب اکتفا کرده و با عکس گرفتن از آن در کنار یک عینک و استوری گذاشتن آن می خواهند بگویند ما متفاوتیم در صورتی که فقط جلد کتاب را خوانده است نه محتوای آن و چه بسا اصلاً محتوای خوبی نیز نداشته باشد!!

همه ما به عنوان ایرانی به حافظ و سعدی افتخار می کنیم، اما چند نفر از ما تا حالا دیوان حافظ و گلستان و بوستان سعدی را خوانده ایم؟ اصلاً می دانیم محتوای دیوان حافظ و گلستان و بوستان سعدی چیست؟ می‌دانیم حافظ از چه سخن گفته است؟

از بس که از محتوای دیوان حافظ خبر نداریم و نمی‌دانیم چرا عنوان حافظ (به خاطر حافظ بودن قرآن) را به او داده اند، برخی روشنفکرنماها عید که می‌شود می‌گویند دیوان حافظ را بیاورید و به جای قرآن بگذارید در صورتی که حافظ در دیوانش گفته:
«صبح‌خیزی و سلامت طلبی چون حافظ
هر چه کردم همه از دولتِ قرآن کردم»

اما همین بی اطلاعی و عدم مطالعه باعث شده که ما اصلا ندانیم حافظ که بوده است و از چه سخن گفته است.

آنها که کتاب‌ می خوانند آگاهی شان بسیار بیشتر از بقیه است، قدرت تحلیلشان قوی‌تر است، حرف زدن و شخصیتشان متفاوت است هرچند هر کتابی هم خواندن همه این موارد را به دنبال ندارد، کتابهایی برای خواندن خوب است که به انسان در مسیر تعالی و حقیقت کمک کند و به او آگاهی همراه با بینش و بصیرت عطا کند، کتابی خوب است که چشمان ما را بر حقیقت جهان روشن کند و ما در فراز و نشیبهای زندگی یاری دهد، کتابی خوب است که به ما درس انسانیت و حق خواهی بدهد، درس خودشناسی و خداشناسی بدهد نه اینکه یک سری داستان تخیلی بی محتوا باشد که نه تنها هیچ آورده ای برای روح و روان ما نداشته باشد که ذهنمان را نیز مختل و آشفته کند.

معلمین و اساتید دانشگاه ما به خاطر اینکه مخاطبین آنها نوجوانان و جوانان هستند باید بیشتر از بقیه در حوزه خواندن کتاب سرآمد باشند، ذهن دانش آموز و دانشجوی ما در این شرایط فعلی جهان پر از از سوال که اگر معلم و استاد دانشگاه ما مطالعه و توان کافی برای پاسخ به آنها را نداشته باشد نمی توانیم نسلی دانا برای جامعه پرورش دهیم.

معلم و استاد ما باید نه تنها اطلاعات زیاد که باید سوادشان نیز بالا باشد و در دنیایی که هر روز جوان و نوجوان ما با چالشهای جدی روبرو می‌شوند خودشان را برای پاسخگویی آماده کنند.

خبرنگاران و اصحاب رسانه ما هم باید سطح مطالعه خود را بالا ببرند، آنها قلم می زنند و به مخاطب می دهند، باید قلم زدنشان قوی و جذاب باشد نه اینکه تنها به کپی پیست از بقیه اکتفا کنند و قدرت تحلیل پیش پا افتاده ترین اخبار و اتفاقات روز را نداشته باشند.

همه اقشار مختلف از بانوان خانه دار گرفته تا کارمند و پزشک و بازاری و کارگر همه به خواندن کتاب احتیاج داریم، همه به دانایی و آگاهی احتیاج داریم، این آگاهی و دانایی را کتاب به ما می دهد نه ظاهر فریبنده فضای مجازی.

✍️ فرشته سنجیده