سهمی از ونوشک ها را برای طبیعت بجای بگذارید

این روزها بازارهای ایلام پر است از میوه جنگلی درخت بنه که آنرا در اصطلاح محلی ونوشک یا همان پسته وحشی می گویند.

قیمت آن در سطح شهر متفاوت است گاهی آنرا با ترازوهای دیجیتالی وزن می کنند و گاهی لیوان ها ابزار اندازه گیری اند.

بدون شک این میوه و نعمت خداوند متعال سرشار از خواص فراوان است؛. اما نکته ای که وجود دارد اولا حفظ اکوسیستم یا زیست بوم است که در آن انسان و درخت و گیاه و چرنده و پرنده با تعامل و هماهنگی با هم و تعادل نگاه داشتن این چرخه زیستی به دوام و استمرار و بقای آن مدد می رسانند.

بسیاری از چرندگان و پرندگان که پی ماموریتی از سوی خالق یکتا آفریده شده اند از همین طبیعت خوب خدا ارتزاق می کنند، با گیاهان دارویی آن نظیر پونه کوهی و آویشن و ونوشک و… دردهای خود و طفلکان خود را در شبها و روزهای سخت زمستان درمان می کنند و اتفاقا از عجایب خلقت پرودگار است هرچه بر بالای قله ها گام می نهی گیاهان و میوه های وحشی را با طبع گرم تر می بینی تا در میان برف و یخبندان دمای بدن پرنده و چرنده ای را به تعادل رسانند.

بدون شک همانطور که این دشت های فراخ با محصولات کشاورزی آن رزق و روزی ما خلایق است آن سیر کوهی و بنه آویشن هم سهم آن زبان بسته هاست که ما زبان شان را نمی فهیم که جمله ذرات عالم در نهان با ما می گویند روزان و شبان.

کسی منکر استفاده از مواهب خدادادی استان نیست ولی حداقل انصاف آنست که سهمی از ونوشک و زالزالک را هم برای طبیعت و لااقل برای دانه پاشی آن جای بگذاریم.

ما نمی دانیم کدامین دانه دانه زاد و ولد گیاه و درخت است و قوه نامیه دارد تا در دل خاک فرو رود و در فصل بهار در دامن سنگی و بوته ای وضع حمل کند و سنگ های رئوف بی آنکه جرعه آبی پی خویش بردارند آبش دهند و بر سر آن طفلک ناز سایه گستر باشند تا در آفتاب تابستان ره زیستن به سلامت در پیش گیرند.

از کجا می دانیم بخشی از این ونوشک سهم کبکی باشد که در زمستان سرد کوهساران زاگرس شبی از تب و لرز در خانه خود از درد بپیچد و چون به درخت ون می رسد داروخانه طبیعت را تهی از دارو می بیند و سر بر خاک می نهد و جان را به جان آفرین تسلیم.

از کجا می دانیم این سیرهای وحشی که پیچک شان می خوانیم داروی خرسی پلنگی و روباهی نباشند که پی آنتی بیوتیک می گردند در یک روز سرد برفی؟!!!

از کجا می دانیم دانه های رازیانه بهر چرنده ای نیست که تازه وضع حمل کرده باید دمی بنوشد از آن تا شیر بر پستان هایش جاری شود تا شب نوزادش بی غذا سر بر خاک نگذارد؟

با انصاف با میوه های مختلف طبیعت برخورد کنیم. یادی کنیم از آن پیر آبادی که مترسک بر مزرعه خود نمی گذاشت و با صدای بلند سر گنجشک ها فریاد نمی کشید و بچه هایش را نصیحت می کرد روله های عزیزم آنان هم سهمی در مزرعه پدر دارند و خدا روزی رسان است و همیشه برکت مزرعه اش فزون تر از بقیه بود.

✍️ محمد رستمی فعال فرهنگی و همیار طبیعت